Op uitnodiging van Bibliotheek aan den IJssel mocht ik in hun hoofdvestiging in Capelle aan den IJssel de campagne Heel Nederland Leest aftrappen met een lezing. Later deze maand volgen in deze bibliotheek de schrijvers Judith Koelemeijer en Tommy Wieringa. Toch niet de minste mensen waar ik mee op een poster mag staan. (Tekst gaat verder onder foto)
Stoepbord Heel Nederland Leest
Deze bibliotheek is een thuisbasis van mij. In deze organisatie ben ik namelijk onderdeel van het management team, mijn werk als schrijver doe ik als freelancer. Toen mijn boek verscheen was dit ook voor mijn collega’s een verrassing, ik heb er de vier jaar dat ik schreef met weinig mensen die er niet aan meewerkten over gesproken. Mijn collega’s zijn enorm trots, ik zag bijvoorbeeld het artikel dat in het AD verscheen plots in één van de kantoren hangen: zo lief! De collectioneur kocht meteen het boek in voor alle vestigingen en het werd aangemerkt als toptitel (die overigens constant is uitgeleend). De communicatie afdeling tipte mijn boek in de nieuwsbrief naar alle leden én ik werd door onze programmering afdeling gevraagd om een lezing te geven. Een uitnodiging die ik graag heb aangenomen. Inmiddels staan er al wat meer lezingen en presentaties op de planning maar mijn ‘eigen’ Bibliotheek aan den IJssel was de allereerste. (Tekst gaat verder onder foto’s)
In de toptitel kast
Aankondiging
Best spannend vond ik het van tevoren, want is het wel leuk genoeg? Ik ga ‘gewoon’ wat vertellen over mijn vader, hoe bijzonder kan het zijn? Dat soort gedachten zijn heus wel door mij heen gegaan. Maar als je kan schrijven en voorstellingen kan maken, weet je ook hoe je een lezing of presentatie aan moet pakken. Dus bereidde ik me grondig voor, bedacht ik de lijntjes die ik uit wilde zetten, welk beeldmateriaal daarbij hoort en wat ik zou gaan voorlezen. Het resulteerde in een programma van ruim 1,5 uur vol verhalen, anekdotes en privé beelden.
Op 2 november was het dan zover. Een kleine 30 aanwezigen hadden kaartjes gekocht. Een gemengd publiek, van jong tot oud. Er waren mensen die het leuk vonden om meer van mij als dochter van te horen en er waren mensen die alle verhalen van vroeger wilden ophalen. Er was veel ‘oh ja’, er werd instemmend geknikt en gelachen. In de pauze en na afloop werden boeken verkocht, signeerde ik en ging met mensen op de foto. ‘Wat heb ik genoten, een heerlijke avond!’ kwam een mevrouw op leeftijd mij vertellen voordat ze vertrok. Deze mevrouw had vanaf de eerste rij inderdaad heerlijk aangevuld wie ze allemaal herkende op de beelden. (Tekst gaat verder onder foto’s)
De volgende dag genoot ik na van alle berichtjes die mij via social media werden toegestuurd. Een heerlijke aftrap was het, op naar de volgende!
De vorige blog lees je hier
Een (gesigneerd) boek bestel je hier
