Aad van Toor, voor mij vooral bekend als Adriaantje!! was net als zijn broer Bas(sie) een goed bevriende collega van mijn vader. Ze waren aanwezig op de trouwdag van mijn ouders, net als dat andere theaterduo Mini en Maxi. (Tekst gaat verder onder foto)
Bas en Aad met hun echtgenoten en zanger Nico Haak bij ons op kraamvisite.
Ik kan me ook nog herinneren dat ik toen Bassie en Adriaan optraden in Theater de Agora in Lelystad mocht kijken en van hen een Robin de Robot kreeg. Een item dat achteloos in mijn kinderkamer stond, maar voor veel commotie zorgde bij vriendinnetjes die kwamen spelen.
De gezondheid van Bas laat helaas te wensen over en Aad woont al jaren in Spanje. In de zomer van 2019 was ik tijdens mijn zomervakantie vlak in de buurt en heb hem gesproken voor mijn boek.
*
Uit Dit is mijn vader Jan Blaaser: Ik zie hem zitten op een bankje. Hij heeft een zandkleurig hoedje op en zit met gevouwen handen in zijn schoot te wachten, stipt op tijd voor onze afspraak. We wandelen naar een terras waar we op deze snikhete dag in de schaduw verkoeling kunnen vinden. In vloeiend Spaans bestelt hij een flesje water voor ons.
‘Met je vader was het altijd leuk en gezellig, hij was geliefd. Hij was in het vak anders dan ieder ander. Hij was origineel. Je had andere conferenciers en presentatoren waarvan je wist: die hebben een bepaalde stijl. Jan was heel anders: die was Jan Blaaser.’
*
Op het terras vertelt hij een verhaal dat helaas de definitieve versie van het boek niet heeft gehaald. Lang voor Bassie en Adriaan vormden de broers een acrobatenduo met de naam The Crocksons. De jonge acrobaten hebben een act bedacht met een plank waar zij zogenaamd samen op wipwappen. Eén van hun eerste grote schnabbels is tijdens een feestavond van de Opeldealer Piet van der Kooij in Vlaardingen. Het vindt plaats in de Stadshoorzaal en speciaal hiervoor hebben Bas en Aad nieuwe kleding laten maken. De kostuums zijn pas op de dag van het optreden klaar en er is daarom niet mee gerepeteerd. Met de nieuwe kleding aan stappen ze het podium op, nadat mijn vader hen als conferencier van de avond heeft aangekondigd. Aad gaat op de plank zitten en hoort een krak. Hij is volledig uit zijn kruis gescheurd. Van boven tot beneden staat zijn pak open. Wanneer Bas naar beneden zakt gebeurt hem precies hetzelfde. Onder de kleding zit roze bandage waardoor het lijkt alsof de acrobaten naakt zijn. Het publiek schatert het uit, maar mijn vader bekijkt het gebeuren rustig.
Op dat moment is de single Kleine schooier van De Trekvogels veelvuldig op de radio. Zij zingen: ‘Kleine schooier met die scheur in je broekie’.
Met zijn armen over elkaar en een glimlach om zijn mond bedenkt hij de afkondiging. Nadat The Crocksons hun applaus hebben ontvangen komt mijn vader op: ‘Dat waren dan The Crocksons, niet te verwarren met die twee kleine schooiers met die scheur in hun broekie.’ De zaal giert het uit van het lachen en mijn vader, tegen zijn gewoonte in, schiet zelf ook in de lach. (Tekst gaat verder onder foto)
The Crocksons, uit de autobiografie van Aad.
Aad beschrijft deze anekdote overigens ook in zijn autobiografie. Dit boek gaf hij me na afloop van ons gesprek met een liefdevolle persoonlijke note er in. (Tekst gaat verder onder foto)
Ik kijk met veel plezier terug op de ontmoeting met Aad in Spanje. Naast de verhalen over mijn vader als conferencier herinnerde hij zich ook zijn liefde voor mij.
‘Hij was helemaal gek van jou. Als hij ook maar even de kans kreeg om met jou naar een voorstelling van ons te gaan dan deed hij dat meteen. Ik weet nog goed dat Bas en ik net waren begonnen met de theatervoorstellingen van Bassie & Adriaan. We speelden in Lelystad. We kwamen in het theater en daar was je vader al een half uur aanwezig om zeker te zijn van een goede plek voor jullie.‘
Ik vind het zo’n leuk weetje dat ik tijdens mijn zoektocht heb opgepikt. Mijn vader, die zelf op dat moment één van Nederlands grootste artiesten was, die bijtijds aanwezig wil zijn bij Bassie en Adriaan. Op de foto bij deze blog ben ik heel klein en kijk nogal beteuterd, maar geloof me: toen ik ouder was heb ik er van genoten.
Met Bassie, ik vind het een beetje spannend.
De vorige blog lees je hier
Een gesigneerd exemplaar van mijn boek bestel je hier
